- βούταλις
- βούτᾰλις, ἡ, ἀηδών, Aesop.85 (A v.l. βώτ). [full] βουτάνη, part of ship to which rudder was fastened, Hsch.; also expld. as = μάστιξ, or μάχη, ἀηδία, Id.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
βούταλις
Look at other dictionaries:
βούταλις — ( ιος), η (Α) ονομασία νυχτερινού ωδικού πτηνού … Dictionary of Greek
